พระองค์สนพระทัยแตรตั้งแต่ก่อนเริ่มเรียนแซกโซโฟนได้เสด็จพระราชดําเนินไปที่ภูเขาได้ทอดพระเนตรวงดนตรีที่เขาเล่นที่โรงแรมก็โปรดและมีพระราชประสงค์จะทรงแตรแต่สมเด็จย่าไม่ทรงเห็นด้วยเพราะการเป่าแตรต้องใช้กาลังมากอาจเป็นอันตรายแก่สุขภาพได้จึงทรงผ่อนผันให้เล่นแซกโซโฟนแทนต่อมาพระองค์จึงไปเช่าแตรมาเล่นครั้งแรกที่เช่ามาเป็นแตรคอร์เนตอีกหลายปีจึงทรงซื้อแตรทรัมเปตเครื่องแรกเองเป็นแตรยี่ห้อ "เชสเมอร์" ของฝรั่งเศสแต่ภายหลังเครื่องนี้พระราชทานองสุนทราภรณ์ไปต่อมาจึงซื้อใหม่ยี่ห้อเซลเมอร์เหมือนกันครูเวย์เบรชท์ที่เป็นครูสอนดนตรีบอกว่าแตรดีที่สุดคือยี่ห้อกูร์ตัวแต่ไม่ได้ทรงซื้อเพิ่งซื้อเมื่อปี พ.ศ. 2529 นี่เอง

     ภาพของในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงเป่าแซกโซโฟนคงเป็นภาพคุ้นตาของหลายคนซึ่งก็พอจะทําให้เดาได้ไม่ยากว่า “แซกโซโฟน”เป็นเครื่องดนตรีที่พระองค์ทรงโปรดที่สุด ในหลวงรัชการที่ 9 เรียนแซกโซโฟนแทนเมื่อพระชนมายุย่างเข้า ๑๔ พรรษา แซกโซโฟนตัว แรกของพระองค์เป็นของมือสอง ราคา 300 ฟรังค์ ที่ร่วมหุ้นกับพระเชษฐาครึ่งหนึ่งอีกครึ่งหนึ่งมาจากสมเด็จย่าพระองค์ทรงฝึกแซกโซโฟนไปพร้อมๆกับเริ่มฝึกดนตรีแจ๊สโดยทรงหัดเป่าแซกโซโฟนสอดแทรกกับแผ่นเสียง ของนักดนตรีที่มีชื่อเสียงอย่าง Johnny Hodges และ Sidney Berchet ได้เป็นอย่างดีและทรงโปรดดนตรี ประเภท Dixieland Jazz เป็นอย่างมาก

     พระองค์ได้เริ่มทรงเปียโนเมื่อเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติแล้วเพื่อใช้ในการพระราชนิพนธ์เพลงและเพื่อร่วมกับวงดนตรีเป็นการส่วนพระองค์สําหรับเปียโนนั้นพระองค์ไม่เคยทรงเรียนจริงจังจากใคร แต่ทรงเล่นเอาเองดูโน้ตและทรงเรียนรู้ประสานเสียงเอง 'Carl Hardt Stutgart' เป็นเปียโนตัวแรกที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงเล่นตั้งแต่สมัยที่ประทับอยู่เมืองโลซานน์สวิตเซอร์แลนซึ่งเป็นเปียโนที่สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราช ชนนีทรงเช่าให้พระราชธิดาและพระราชโอรสทั้ง 3 พระองค์เมื่อครั้งทรงพระเยาว์ซึ่งเป็นตัวเดียวกับที่เรามักจะเห็นในพระบรมฉายาลักษณ์ที่พระองค์ทรงเปียโนโดยที่มีแมวทรงเลี้ยงชื่อ "โด้" นั่งเฝ้าอยู่ไม่ส่ง